Uniwersytet Wrocławski

Uniwersytet Wrocławski jest mi wyjątkowo bliską uczelnią ponieważ spędziłem tam wiele lat zdobywając bezcenną wiedzę. W 2002 roku obchodziliśmy trzechsetną rocznicę jego powstania. Sama geneza jednak związana z powstaniem uniwersytetu jest jeszcze starsza bo pierwsze nieudane próby jego utworzenia pojawiały się już na początku szesnastego wieku. Jednak dopiero dwa wieki później udało się stworzyć uczelnię  z inicjatywy cesarza Leopolda I Habsburga, który 1 października 1701 roku podpisał w Wiedniu akt fundacyjny, zwany jako Aurea bulla fundationis Universitatis Wratislaviensis, powołujący do życia uniwersytet, który otrzymał nazwę od jego imienia – Leopoldiny. Uczelnia zainaugurowała swoją działalność w dniu cesarskich imienin – 15 listopada 1702 roku w budynku dawnego zamku cesarskiego. Uczelnia ta bazowała na doświadczeniach założonego w drugiej połowie XVII wieku kolegium prowadzonego przez zakon jezuitów. Gmach główny uniwersytetu jezuici rozpoczęli budować w roku 1728, na miejscu zburzonego średniowiecznego zamku piastowskiego podarowanego im wcześniej przez cesarza. Najpierw wybudowano skrzydło zachodnie, które ukończono już w 1732, a następnie rozpoczęto budowę skrzydła wschodniego. Całość ukończono łącznie z wykonaniem barokowych zdobień w roku 1739. W dniu dzisiejszym gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego zaliczany jest do najcenniejszych zabytków epoki baroku w Polsce i Europie.

Widok na szermierza oraz na niedawno wyremontowaną wieżę matematyczną.

Widok na gmach główny od strony Odry.
 

Fasada nad wejściem głównym.
 

Po Drugiej Wojnie Światowej Uniwersytet Wrocławski stał się polską uczelnią i dzisiaj kształci się tu ok. 40 tysięcy studentów. Ciekawostką jest, że chociaż uczelnia na przestrzeni historii zmieniała swoją nazwę to jednak najbardziej prestiżową jej częścią wciąż jest Aula Leopoldina. Odbywają się tam najważniejsze wydarzenia uniwersytetu i jest też żelaznym punktem turystycznym Wrocławia.